Śmierć dziecka – jak poradzić sobie z odejściem swojej pociechy?

W życiu każdego z nas pojawiają się trudne momenty pełne bólu i chwil zwątpienia. Jednakże jedną z największych tragedii, z jaką możemy się zmierzyć jest z całą pewnością śmierć dziecka. Nie bez przyczyny mówi się o tym, że to dzieci powinny chować swoich rodziców a nie odwrotnie. Śmierć dziecka to niezwykle trudny temat, który niesie za sobą ogrom bólu i żalu. Gdy opuszcza nas nasza pociecha, zostajemy w pustce, nie wiedząc jak żyć dalej. Tymczasem jednak, życie trwa dalej. Jak więc poradzić sobie z ogromem trudnych emocji? Co możemy zrobić, by poczuć ulgę w bólu i nauczyć się sobie z nim radzić? Postarajmy się odpowiedzieć na to pytanie.

Śmierć dziecka – tragedia, która na zawsze z nami zostaje

Śmierć małego dziecka jest niewątpliwie jedną z najtragiczniejszych i najboleśniejszych strat, jakich możemy doświadczyć. To wyjątkowa tragedia, która na zawsze pozostaje z nami na całe życie. Uczucie dojmującego smutku, bólu i rozpaczy jest niezwykle silne i może pozostawić trwałe piętno. Nie możemy łudzić się, że uda nam się o tym zapomnieć. Mimo to, dalsze życie a nawet odczuwanie szczęścia jest możliwe. Kluczowe znaczenie ma akceptacja oraz przejście przez wszystkie fazy procesu żałoby.

Jak wesprzeć rodziców po śmierci dziecka?

Wspieranie rodziców po śmierci ich dziecka jest niezwykle ważnym jak również trudnym zadaniem, które wymaga głębokiej empatii i taktu. Śmierć małego dziecka, podobnie jak i dorosłego budzi skrajne emocje, które trudno jest opisać słowami. W obliczu takiej tragedii trudno jest znaleźć słowa, które mogłyby przynieść ukojenie. Co więcej, czasem może zdarzyć się, że chcąc nieść pociechę tak naprawdę dodatkowo zranimy rodziców, którzy stracili dziecko np. poprzez lekceważenie ich bólu, mimo iż sami uznajemy, że miała być to forma pocieszenia. Na szczęście, istnieją sposoby, które mogą okazać się pomocne. Co więc możemy zrobić?

Kluczowe znaczenie w niesieniu wsparcia ma obecność. W takiej sytuacji warto po prostu być, przytulać, trzymać za rękę, wspólnie płakać a nawet milczeć. Jeśli nie wiemy jakie słowa mogą dać ukojenie warto zapytać – w jaki sposób możemy nieść pomoc. Każdy rodzic przeżywa taką tragedię w inny sposób i może potrzebować innego pocieszenia. Warto więc być otwartym na to, co mówią nam osoby po stracie.

Bardzo dobrym sposobem na okazanie wsparcia jest także realne działanie. Pomoc związana z formalnościami po śmierci dziecka, posprzątanie mieszkania, zrobienie zakupów czy przygotowanie posiłków z pewnością okaże się nieoceniona, ponieważ osoby w obliczu takiej tragedii, często nie są w stanie zajmować się przyziemnymi, codziennymi czynnościami.

Warto wspomnieć również o tym, że pomoc rodzicom po śmierci dziecka powinna być długofalowa, nie kończyć się od razu po uroczystościach pogrzebowych. Wielu rodziców odczuwa smutek związany z tym, że wszyscy wokół nich szybko “zapominają” o ich zmarłym dziecku, podczas gdy oni sami potrzebują znacznie więcej czasu na przeżycie żałoby. Regularne wyrażanie współczucia, wysłuchiwanie historii o dziecku oraz pamiętanie o ważnych datach i rocznicach może być dla nich niezwykle istotne. Pamiętajmy, że każdy przeżywa żałobę inaczej, dlatego też należy zapewnić rodzicom przestrzeń na ich własny proces.

Jak żyć po śmierci dziecka?

To pytanie, które zadaje sobie wielu rodziców po stracie. Nie da się bowiem ukryć, że to bolesne wydarzenie sprawia, że praktycznie całe nasze życie wywraca się do góry nogami i jesteśmy zmuszeni nadać mu nowy wymiar i kierunek, by móc normalnie funkcjonować mimo bólu. Kluczowe znaczenie ma w tym przypadku pozwolenie sobie na żałobę oraz akceptacja swoich uczuć. Każda faza żałoby, od szoku i złości po smutek i zaakceptowanie straty, jest ważna, potrzebna i naturalna. Pozwolenie sobie na odczuwanie tych emocji zamiast ich tłumienia, pozwoli rodzicom na stopniowe zaakceptowanie straty i jej konsekwencji dla codziennego życia. W tym trudnym czasie warto korzystać z wsparcia oferowanego przez bliskie nam osoby. Nie należy bać się prosić o pomoc oraz jasno wyrażać, czego potrzebujemy. Dla przyjaciół i bliskich jest to bardzo ważne, ponieważ często nie wiedzą w jaki sposób zachować się by nie zranić rodziców po stracie dziecka, co może dać mylne złudzenie, że “odsuwają” się w obliczu tragedii. Poza tym, warto szukać aktywności, które dają nam ukojenie. Dla jednych osób jest to upamiętnianie dziecka, przeglądanie zdjęć, filmów czy wspólnych nagrań. Inne zaś wprost przeciwnie, chcą wyjść z domu, zająć się swoimi pasjami i ulubionymi aktywnościami, by oderwać się od bolesnych wspomnień. Każdy sposób jest dobry, jeśli pozwala nam poczuć się lepiej.

Śmierć dziecka – warto porozmawiać z psychologiem, aby sobie z tym poradzić

Śmierć dziecka to niewątpliwie jedno z najtrudniejszych doświadczeń, jakie rodzice mogą przejść w swoim życiu. Niezależnie od wieku dziecka czy przyczyny śmierci jest to wyjątkowo trudny czas pełen bólu i dojmującego smutku, z którym czasem trudno jest poradzić sobie w pojedynkę. Rodzice, którzy czują, że żałoba zbytnio ich przytłacza powinni pomyśleć nad skorzystaniem z profesjonalnej pomocy.

Rozmowa z psychologiem jest dobrym rozwiązaniem dla wszystkich. Szczególnie jednak powinni zdecydować się na nią rodzice po stracie, którzy nie są w stanie normalnie funkcjonować, zaniedbują codzienne obowiązki, popadają w letarg i apatię, obwiniają się lub odsuwają od partnera. Takie reakcje są normalne, jednak mogą z czasem przyczynić się do rozwoju depresji lub innych problemów natury psychicznej.
Skorzystanie z pomocy psychologa niesie wiele korzyści rodzicom po stracie. Pozwala nie tylko uwolnić się od wszystkich trudnych emocji, nazwać je i wyrzucić z siebie, ale również zrozumieć, że nie mieli wpływu na to, co się stało.

Dobry specjalista może pomóc w zrozumieniu procesu żałoby jako takiego. Często rodzice znajdują się w chaosie, przytłoczeni myślami i emocjami i nie wiedzą jak się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Psycholog może pomóc w ukierunkowaniu tych myśli, w zrozumieniu, że żałoba nie ma określonego czasu trwania ani „poprawnej” drogi, którą należy podążać. To indywidualny proces, który każdy przechodzi w swoim własnym tempie. Co więcej, psycholog może również pomóc w radzeniu sobie z fizycznymi i emocjonalnymi objawami stresu, które często towarzyszą żałobie.